Αν θες να καταλάβεις μια ιστορία, πρέπει να βρεις την αρχή της. Η αρχή αυτής της ιστορίας είναι περίπου πέντε χρόνια πίσω, στην πανδημία το 2020 και τις επιπτώσεις της στον αθλητισμό. Τα γήπεδα είχαν ερημώσει, το μπάσκετ ή οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα δεν ήταν καν επιλογή και μοιραία οι ομάδες δεν μπορούσαν να προσελκύσουν νεαρούς αθλητές και αθλήτριες. Δεν ήταν πρόβλημα του Αθηναϊκού, ήταν μια δεδομένη κατάσταση σε κάθε ελληνικό σύλλογο. Η επανεκκίνηση δόθηκε αμέσως μετά, όταν η περίφημη κανονικότητα επέστρεψε και όταν τα οράματα, οι φιλοδοξίες και τα όνειρα δεν χρειαζόταν να έχουν ημερομηνία λήξης. Όταν και πάλι μπορούσες να προγραμματίσεις και να γνωρίζεις – στο μέτρο φυσικά του δυνατού – ότι μπορείς και να είσαι συνεπής.
Κάπως έτσι στήθηκαν ξανά οι υποδομές του γυναικείου τμήματος του Αθηναϊκού και κάπως έτσι φτάσαμε στη φετινή, εξαιρετική σεζόν. Και όταν μιλάμε για παιδιά, μην περιμένετε, εδώ τουλάχιστον, να μιλήσουμε για αποτελέσματα. Θα μιλήσουμε για συμμετοχή: 30% αύξηση στις εγγραφές, είναι το απλό νούμερο από το προηγούμενο καλοκαίρι. Συμμετοχή σε όλα τα τουρνουά των Αθηνών, σε όλα τα τμήματα της ΕΣΚΑ είναι το απολογιστικό των υπεύθυνων των τμημάτων υποδομής. Σκληρή δουλειά, επαγγελματική προσέγγιση από τους προπονητές και ο Αθηναϊκός εξελίσσεται σε πόλο έλξης για παιδιά και σε κορυφαίο προορισμό για να γνωρίζουν οι γονείς ότι θα υπάρχει βελτίωση και θα υπάρχει και διασκέδαση.
Πέντε προπονητές υπό την καθοδήγηση του Βασίλη Ξενάριου, με την Τατιάνα Καββαδία να μεταλαμπαδεύει τη γνώση, τον Στέφανο Γκίκα να προσδίδει φρέσκιες ιδέες, με τη Ρούλα Μούλη σε επίβλεψη εκγύμνασης και σε όσες περιπτώσεις χρειαζόταν και προσωπική συνεργασία με παιδιά και το πιο σημαντικό; Όλα να γίνονται υπό την ομπρέλα του τμήματος γυναικών: Εκδηλώσεις που έφερναν τα παιδιά κοντά στα ινδάλματά τους, προσωπική επαφή με παίκτριες, τεχνικό τιμ, και την τεχνική διευθύντρια Κατερίνα Σωτηρίου, με παιχνίδια και διαγωνισμούς κάθε Κυριακή στους αγώνες της ομάδας, με χαμόγελα, με αγκαλιές, με αγάπη και με τα μικρά ονόματα του καθενός να μαρτυρούν ότι είμαστε μια μικρή κοινότητα και μια μεγάλη οικογένεια.
Η αρχή και η φιλοσοφία έχει δοθεί από εκείνους που οδηγούν το τρένο: Κάθε βαγόνι είναι σημαντικό και στο πρώτο βαγόνι θα είναι πάντα οι ακαδημίες και τα παιδιά! Η σεζόν έκλεισε πριν λίγο καιρό με την τελετή λήξης και μικρούς και μεγάλους εν δράσει, και ήταν τόσο δημιουργική, όμορφη και πετυχημένη που απλά γίνεται αφορμή και κίνητρο για να θέλουμε μια ακόμα καλύτερη επόμενη σεζόν! Ραντεβού τον Σεπτέμβριο, χωρίς τετράδια και βιβλία. Μόνο με μπάσκετ και χαμόγελα!
