
Τα όνειρα δεν μας τρομάζουν!
Για όσα φαίνονται και όσα δεν φαίνονται. Για το πάθος, το κίνητρο, την αντοχή και για τα όνειρα που δεν σβήνουν. Μια μικρή στιγμή ενδοσκόπησης για τον Αθηναϊκό Qualco…
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΕπαμεινώνδας Χριστινάκης
Φάνης Καλογριάς
Μιχάλης Αργυρούδης
Είναι τα πλέι οφ. Είναι οι τελικοί. Δεν μπορείς να σκέφτεσαι περισσότερο μια νίκη, όπως δεν μπορείς να σκέφτεσαι περισσότερο μια ήττα. Ο Αθηναϊκός Qualco χρειαζόταν τρεις για να στεφθεί πρωταθλητής πριν την έναρξη των τελικών και στις τρεις και πάλι κρίνονται οι τελικοί. Είναι παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του; Όχι, είναι η πραγματικότητα του αθλητή. Κερδίζεις; Προετοιμάζεσαι για το επόμενο ματς. Χάνεις; Ακριβώς το ίδιο πρέπει να κάνεις και πάλι. Στρουθοκαμηλισμός; Και πάλι όχι! Η ομάδα μας απώλεσε το πλεονέκτημα έδρας, το οποίο είχε κερδίσει την προηγούμενη Τετάρτη και σίγουρα δεν ήταν η αναμενόμενη εμφάνιση για να εκθρονίσεις τον πρωταθλητή.
Ήταν δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός θα έρθει με το μαχαίρι στα δόντια και θα μπει για να αποδείξει ότι δεν πρόκειται να αφήσει το στέμμα του. Όχι χωρίς να σκυλιάσει και να τα δώσει στο παρκέ, ακριβώς δηλαδή ό,τι έκανε στο σημερινό ματς στο «Δημήτρης Καλτσάς». Πολύ πιο πιεστική άμυνα, πολύ πιο στοχευμένες και δουλεμένες οι παγίδες, ώστε να μην δίνουν εύκολο καλάθι και να βγαίνουν οι περιστροφές και, φυσικά, καλύτερος ρυθμός στην επίθεση και καλύτερα ποσοστά. Κάπως έτσι, ο Αθηναϊκός βρέθηκε να κυνηγάει σε όλο το ματς, με τον Ολυμπιακό να προηγείται γρήγορα με 5-13 και να φτάνει με ένα 5-0 στο ξεκίνημα του δεύτερου δεκαλέπτου τη διαφορά στους 12 πόντους (19-31). Οι 15 πόντοι (27-42 και 29-44) ήταν η μεγαλύτερη διαφορά των φιλοξενούμενων για να φτάσουμε στο 30-44 του ημιχρόνου.
Η εικόνα στο δεύτερο ημίχρονο; Κατά λίγο βελτιωμένη, με κάποια επιθετικά ξεσπάσματα που δεν επέτρεπαν στον Ολυμπιακό να «καθαρίσει» το ματς, επιστροφή από το 43-57 στο 52-59 και με τη διαφορά σε μονοψήφιο αριθμό, και σε ένα συγχρονισμό πραγμάτων που θα μπορούσαν να αλλάξουν τη ροή του αγώνα, τα τρίποντα βρήκαν σίδερο. Δύο από την Εβίνα Σταμάτη και ένα από την Άσλεϊ Τζόουνς, για να έρθει η Μέριτ Χέμπε με πέντε συνεχόμενους πόντους να κάνει το 52-64 7.09 πριν τη λήξη και τη διαφορά να μην πέφτει ξανά κάτω από τους δέκα πόντους.
Προφανώς και η ήττα δε σημαίνει καταστροφή, όπως και προφανώς χάθηκε η ευκαιρία για το 2-0 που θα έδινε πολύ μεγάλο προβάδισμα στον Αθηναϊκό. Η κακή βραδιά αρκετών παικτριών από την ομάδα μας, η έλλειψη συγκέντρωσης και συνέπειας στο πλάνο, αλλά και ο αντίπαλος – βασική αρχή του αθλητισμού, την οποία συχνά αμελούμε. Ο Ολυμπιακός έκανε πολύ καλό παιχνίδι και η ζωή συνεχίζεται. Στο ΣΕΦ την προσεχή Τετάρτη στις 6μ.μ.. Στο 1-1 οι δύο ομάδες, όπως ακριβώς πριν λίγες μέρες ήταν στο 0-0.
Μπορείτε να δείτε όλη τη στατιστική του αγώνα ΕΔΩ.
Υπάρχει η έκφραση beat them at their own game και οι αριθμοί μαρτυρούν ότι ο Ολυμπιακός αυτό κατάφερε στο σημερινό ματς. Στατιστικά καλύτερος σε κάθε κατηγορία εκτός από το ποσοστό στις βολές, με το «16» να είναι ο αριθμός κλειδί για την ομάδα μας, αφού χάθηκε η δημιουργία. Με μέσο όρο 26 ασίστ στη σεζόν, οι δέκα λιγότερες αποτυπώνονται και στον αριθμό πόντων. 63 έναντι 87.7 που σημειώνει ανά αγώνα ο Αθηναϊκός Qualco και αν θέλουμε να το κάνουμε και πιο συγκεκριμένο 63 έναντι 74ων που είχε μέσο όρο στα προηγούμενη τρία ματς πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό.
Η παράδοση δεν έσπασε και ο Αθηναϊκός οκτώ συνεχόμενα εντός έδρας ματς απέναντι στον Ολυμπιακό χωρίς νίκη στο πρωτάθλημα, ωστόσο η εικόνα του γηπέδου είναι εκείνη που θέλουμε να βλέπουμε. Οι οπαδοί του Αθηναϊκού, αλλά και του Ολυμπιακού γέμισαν το γήπεδο, γέμισαν την ατμόσφαιρα με συνθήματα και σιγά-σιγά το μπάσκετ γυναικών αρχίζει να προσελκύει κόσμο και να δημιουργεί το δικό του κοινό. Ευχή όλων είναι να δούμε κόσμο και στα υπόλοιπα ματς – τον ίδιο, αν όχι περισσότερο.